Makaleler Listesi Sayfa 11

Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdular ki: "Kıyamet günü, afiyet ehli kimseler, bela ehline sevapları verilince, dünyada iken derilerinin makaslarla kazınmış olmasını temenni edecekler."  Kaynak : Tirmizi, Zühd 59, (2404)

Muaviye İbnu Kurre, babası Radıyallahu Anh'ından naklen anlatıyor: "Resulullah (Sallallahu Aleyhi ve Sellem) buyurdular ki: "Şam (Suriye) halkı fesada uğradımı artık (orada) sizin için hayır yoktur. Ümmetimden bir grup, Kıyamet kopuncaya kadar mansur (Allah'ın yardımına mazhar) olmaya devam edecek, onları mahrum bırakanlar onlara zarar veremeyecekler." [Ali İbnu'l-Medini: "Bunlar hadis ashabıdır" demiştir.]  Kaynak : Tirmizi, Fiten 27, (2193)  Açıklama

Allahım! Sen'den yardım isteriz, günahlarımızı bağışlamanı isteriz, razı olduğun şeylere hidayet etmeni isteriz. Sana inanırız, Sana tövbe ederiz. Sana güveniriz. Bize verdiğin bütün nimetleri bilerek, Sen'i hayır ile överiz. Sana şükrederiz. Hiçbir nimetini inkâr etmez ve onları başkasından bilmeyiz. Nimetlerini inkâr eden ve Sana karşı geleni bırakırız.

Eshel mest caiz midir? Son zamanlarda piyasada olan eshel mest hakkındaki hüküm nedir? Üzerine mesh etmek uygun mudur? Değerli Kardeşimiz; Meshin caiz olması için gereken şartlar şunlardır: 1) Mestler, ayağa abdest için ayaklar yıkandıktan sonra giyilmiş olmalıdır. Bir özürden dolayı çıplak ayak veya sargı üzerine meshedilmiş bulunması yıkama hükmünde olup, bundan sonra giyilmiş mestler üzerine de meshedilebilir. 2) Mestler, a

İslâm hükemasının Eflâtun’u ve hekimlerin şeyhi ve feylesofların üstadı, dâhi-i meşhur Ebu Ali ibni Sina, yalnız tıp noktasında, 2 كُلُوا وَاشْرَبوُا وَلاَ تُسْرِفُوا âyetini şöyle tefsir etmiş. Demiş:   جَمَعْتُ الطِّبَّ فِى بَيْتَيْنِ جَمْعًا - وَحُسْنُ الْقَوْلِ فِى قَصْرِ الْكَلاَمِ فَقَلِّلْ اِنْ اَكَلْتَ وَبَعْدَ اَكْلٍ تَجَنَّبْ - وَالشِّفَاۤءُ فِى

Değerli kardeşimiz, Başlanmış bir namazı bilerek ve hiçbir sebep yokken bozmak caiz değildir.Ancak cemaate yetişmek ve cemaat sevabı kazanmak gibi bir durum karşısında, başlanmış namazı bozmak caiz hâle gelir. Bir adam yalnız başına farz kılmaya başladıktan sonra, yanında cemaatle namaz kılmaya başlanırsa ne yapmalıdır? Eğer tek başına namaz kılan kimse, henüz birinci rekatın secdesine varmamış ise, hemen namazını bozup cemaate

Değerli Kardeşimiz; “Eğer şeytandan (gelen) bir vesvese seni dürtecek olursa, hemen Allah’a sığın!”   “Bununla beraber şeytandan (gelen) bir vesvese seni dürtecek olursa, hemen Allah’a sığın! Çünkü Semi (her şeyi işiten), Alim (hakkıyla bilen) ancak O’dur.” (Fussılet, 36)  “(Allah’dan) gerçekten sakınanlar, kendilerine şeytandan (gelen) bir vesvese dokunduğu zaman, (Allah’ın emir ve yasaklarını) hatırlayıp derhâl

Değerli kardeşimiz, Günlük hayattaki yozlaşma ve meşguliyet çokluğu sebebiyle ibadetlerimizde bazen zihin karışıklığı, manevi teveccüh eksikliği söz konusu olabiliyor. Karmakarışık bir ruh haliyle yaptığımız bu gibi ibadetlerimizden bazen ümitsizliğe bile düşüyor, ruhi zevk almadan, derin huzur duymadan yapılan ibadet makbul olmaz diye de vesveselere giriyoruz, bir gevşeme söz konusu oluyor. Böyle bir yorumda haklılık payı var mı? Yoksa her şeye rağmen

Değerli kardeşimiz, Hanefi mezhebine göre sehiv secdesi, bir namazın kusurlu kılınması hâlinde, bu kusuru düzeltmek maksadı ile namazın sonunda (son oturuşta Tahiyyatı okuduktan sonra) yapılan secdedir. Kusur genellikle namazda farzın te'hiri, vâciblerden birinin unutularak yapılmaması (terki), yahut sonraya bırakılması (te'hiri), yahut da vaktinden önce yapılması (takdimi) suretiyle ortaya çıkar. Namaz içinde bu yanlışlıklar

Hanefi mezhebinin imamı, İmam-ı Azam HazretIeri dinsiz bir alimle münazara yapacaktı. Dinsiz adam müslümanlara meydan okuyordu. Karşılaşma Küfe şehrinde heyecanla bekleniyordu. Beklenen gün ve saat geldi. Halk toplanmış, muarızı olan dinsiz alim de gelmiş, İmamı Azam gelmemişti. Vakit epey geçmişti ki nihayet geldi. Konuşma başlamadan önce, muarızı İmamı Azam'a sordu: - Niçin zamanında gelmedin? - Evimiz nehrin karşı tarafındadır. Bu tarafa geçecek bir şey bulamadım.

Değerli kardeşimiz, Ehl-i sünnet, dini literatürde Hz. Peygamber (asm) ve sahabeyi örnek kabul eden Müslüman toplumunun büyük bir kısmına (% 90) denir. Genelde kısaca "sünnilik" olarak bilinir. Bu grup sünnete bağlı olduğu ve cemaat ruhundan ayrılmadığı için "Ehl-i Sünnet ve'l-cemaat" adıyla da anılır. Ehl-i Sünnet i’tikâdında olmanın âlametleri  1.